Edukacja w czasach głupoty
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2019.11.20Słowa kluczowe:
czwarta fala, społeczeństwo postnaukowe, edukacja emancypacyjna, społeczeństwo sieci, wychowanie obywatelskieAbstrakt
Celem eseju jest określenie szans poszczególnych typów edukacji w pokonaniu społeczeństwa głupoty. Powszechnie pojawiające się zwątpienie intelektualistów w edukację związane jest z medialnie przerysowanym obrazem najważniejszych braków w tym zakresie. Autor zwraca uwagę na kilka podstawowych obszarów i prawidłowości, od których należy rozpocząć odbudowę zaufania do edukacji oraz zmiany w najnowszej koncepcji kształcenia człowieka. Artykuł koncentruje się na omówieni u sposobu tworzenia nowej siatki wartości autotelicznych w edukacji, budowaniu szacunku w zdrowym procesie komunikacji włączającej, a także roli nauki oraz nowych społeczności w tworzeniu podstaw edukacyjnych społeczeństwa przeciwstawiającego się głupocie.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Baran, B. (2003). Postmodernizm i końce wieku. Kraków: Inter Esse.
Baudrillard, J. (1994). Simulacra and Simulation. University of Michigan Press .
Bauman, Z. (1998). Prawodawcy i tłumacze. Warszawa: IFIS PAN.
Berne, E. (2007). W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Błaszczyński, K. (2013). Zmierzch bogów – o zasadnościlikwidacji habilitacji i profesury wPolsce i krajach europejskich. Ogrody Nauk i Sztuk(3), strony 54-63.
Burszta, W. J. (1998). Antropologia kultury. Poznań: Zysk i S-ka.
Castells, M. (2009). Siła tożsamości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Collins, H. (2018). Czy wszyscy jesteśmy ekspertami? Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Furedi, F. (2014). Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Harwas- Napierała, B. i Trempała, J. (2004). Psychologia rozwoju człowieka - część 2. Charakterystyka okresów życia człowieka. Warszawa: PWN.
Huntington, S. P. (2018). Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego. Poznań: Zysk i S-ka.
Jashapara, A. (2014). Zarządzanie wiedzą. Warszawa: PWE.
Keyes, R. (2017). Czas postprawdy. Nieszczerość i oszustwa w codziennym życiu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kobylarek, A. (2002). Uniwersytet-zarys ewolucji idei podstawowej. Nauka i Szkolnictwo Wyższe(1), strony 90-100.
Kobylarek, A. (2009). Kompetencje komunikacyjne w systemie umiejętności nauczyciela akademickiego. W K. Błaszczyk, M. Drzewowski i W. J. Maliszewski, Komunikacja społeczna a zarządzanie we współczesnej szkole (strony 334-342). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kobylarek, A. (2016). Seven cardinal sins of science. Journal of Education Culture and Society(2), strony 5-8.
Kobylarek, A. (2016a). Uniwersytet wobec konieczności paradygmatycznej zmiany. Wrocław: Argi Druk.
Kobylarek, A. (2017). The Polish Humboldtian University in the Face of Paradigmatic Change. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing.
Krimsky, S. (2006). Nauka skorumpowana. O nieczystych związkach nauki i biznesu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Kruszewski, K. (2019). Sztuka nauczania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Spitzer, M. (2019). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szmatka, J. (2018). Małe struktury społeczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
