Ewolucja poziomów profilaktyki zachowań ryzykownych – stan i kierunki rozwoju w perspektywie profilaktyki pozytywnej
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2018.468.475Słowa kluczowe:
profilaktyk pedagogiczna, profilaktyka pozytywna, poziomy profilaktyki, grupy ryzykaAbstrakt
Teza. Ewolucja programów profilaktyki spowodowała również zmianę w podejściu do poziomowania działań zapobiegawczych. Współcześnie obowiązujące poziomy w profilaktyce pedagogicznej tworzone są w oparciu o grupy ryzyka. Poziomy te jednak ponownie muszą zostać zweryfikowane w obliczu nowego podejścia tzw. profilaktyki pozytywnej.
Omówione koncepcje. W artykule przedstawiono proces ewolucji poziomów, prezentując nieobowiązujący model określany jako tradycyjny podział, przyczynę jego zmiany i uzasadnienie modelu obowiązującego. Omówiono również propozycję modelu poziomów dla profilaktyki pozytywnej.
Wyniki i wnioski. Można zastosować dychotomiczny podział działań, uwzględniając poziom psychopedagogiczny oraz socjopedagogiczny.
Wartość poznawcza podejścia. Propozycja nowych poziomów profilaktyki pedagogicznej w odwołaniu do profilaktyki pozytywnej.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Deptuła, M. (2013). Odrzucenie rówieśnicze: Profilaktyka i terapia. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
Gaś, Z. B. (1999). Młodzieżowe program wsparcia rówieśnicze. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Gaś, Z. B. (2006). Profilaktyka w szkole. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.
Gaś, Z. B. (2016). Profilaktyka jako działanie pomocowe na rzecz wychowanków OHP. W: Z. Jasiński, E. Nycz (red.), Identyfikacja potrzeb i oczekiwań młodzieży na rynku pracy - Konteksty społeczno-pedagogiczne realizacji projektu. Opole: Wydawnictwo Instytut Śląski.
Gaś, Z. B. (1993). Rodzina wobec uzależnień. Warszawa: Michalineum.
Kania, S. (2016). Analiza transakcyjna w budowaniu klimatu szkoły – w poszukiwaniu pozytywnej profilaktyki zachowań ryzykownych, Edukacyjna Analiza Transakcyjna, nr 5, 111-121.
Kania, S. (2016). Profilaktyka pozytywna jako tendencja w zapobieganiu zachowań ryzykownych, Ogrody Nauk i Sztuk, Tom 6, 255-262.
Kania, S. (2016). Znaczenie czynników poznawczych w profilaktyce pedagogicznej Profilaktyka pozytywna zachowań ryzykownych, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna. Vol. 4 2 (8), 61-71.
Michel, M. (2013). Profilaktyka zachowań ryzykownych w działalności edukacyjnej szkoły. Aspekty teoretyczne i praktyczne – know how profilaktyki szkolnej. W: A. Szecówka, B. Ogonowski, (red.), Profilaktyka zachowań dewiacyjnych dzieci i młodzieży. Wrocław: Wydawnictw Atla 2.
Nowak, B. M. (2015). Rodzina w kryzysie: Studium resocjalizacyjne. Warszawa: PWN.
Ostaszewski, K. (2005). Nowe definicje programów profilaktyki, Remedium, nr 7/8, 40-41.
Ostaszewski, K. (2016). Pozytywna profilaktyka po 10 latach. Świat Problemów. Pobrane z: http:// www.swiat-problemow.pl/pozytywna-profilaktyka-po-10-latach.
Róg, A. (2009). Realizacja działalności profilaktycznej w szkole gimnazjalnej. W: Z. Bartkowicz, J. Rejman (red.), Antyspołeczność: Diagnoza, Profilaktyka, Interwencja. Tarnobrzeg: Wydawnictwo PWSZ w Tarnobrzegu.
Śliwa, S. (2013). Rola diagnozy pozytywnej w profilaktyce selektywnej i wskazującej wobec uczniów zagrożonych wykluczeniem społecznym. W: A. Szecówka, B. Ogonowski (red.), Profilaktyka zachowań dewiacyjnych dzieci i młodzieży. Wrocław: Wyd. Atla 2.
Śliwa, S. (2015). Profilaktyka pedagogiczna. Opole: Wydawnictwo Instytut Śląski.
