Aktywność społeczna kobiety wiejskiej na przykładzie narracji przewodniczącej koła gospodyń wiejskich z powiatu tureckiego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2024.195.208

Słowa kluczowe:

aktywność społeczna, praca społeczna, działaczka lokalna, aktywistka, społecznik, koło gospodyń wiejskich, KGW, organizacje pozarządowe

Abstrakt

Abstrakt

Cel. Poznanie i przedstawienie aktywności społecznej kobiet działających we wiejskiej organizacji na przykładzie narracji przewodniczącej koła gospodyń wiejskich z powiatu tureckiego.

Metody. W badaniach wykorzystano metodę autobiograficznego wywiadu narracyjnego.

Wyniki. Koła gospodyń wiejskich to organizacje pozarządowe, które mają ponad 150-cio letnią tradycję. Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich uregulowała formalno- prawne aspekty ich funkcjonowania, wprowadziła szereg możliwości i usprawnień m.in. pełną samodzielność, prowadzenie działalności gospodarczej, występowanie o dotacje. W związku z tym na terenie Polski zaczęło powstawać wiele tego typu nowych organizacji. Zakładanie ich zazwyczaj było inicjatywą oddolną mieszkańców wsi, a w społecznościach lokalnych uaktywniały się osoby z predyspozycjami i zdolnościami liderskimi. Jedną z nich jest przewodnicząca koła gospodyń wiejskich z powiatu tureckiego, z którą badaczka przeprowadziła wywiad do swojej pracy doktorskiej. Ta współczesna działaczka to około 40-letnia kobieta, matka, żona, rolniczka, aktywistka. Najważniejsza jest dla niej rodzina. W życiu kieruje się wartościami i zasadami Kościoła katolickiego. Cechuje ją tożsamość regionalna w stosunku do miejsca, w którym mieszka i na rzecz którego działa. Funkcja przewodniczącej dodała jej odwagi i pewności siebie. Czuje się odpowiedzialna za członków koła, których na co dzień motywuje i inspiruje do działania. Swój wolny czas przeznacza na aktywizowanie swojej społeczności lokalnej, m.in. poprzez organizację festynów, spotkań, warsztatów oraz udział we wielu konkursach.

Wnioski. Badana promuje swoje koło na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim i ogólnopolskim poprzez udział w różnych wydarzeniach i inicjatywach. Pełnienie funkcji przewodniczącej i praca na rzecz koła gospodyń wiejskich jest dla niej przestrzenią do samorozwoju. Jako liderka społeczności lokalnej animuje i motywuje do działania mieszkańców swojej miejscowości.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Biogram autora

Kinga Trzmielewska - Uniwersytet Wrocławski, Instytut Pedagogiki, ul. Dawida 1, 50-527 Wrocław

Uzyskała tytuł licencjata na kierunku zarządzanie bezpieczeństwem, tytuły magistra z bezpieczeństwa wewnętrznego i z pedagogiki specjalizacja edukacja dorosłych i marketing społeczny. Ukończyła również studia podyplomowe na kierunku zarządzanie oświatą.

Kierownik i wychowawca wypoczynku dla dzieci, animator, działacz lokalny w swojej rodzinnej miejscowości Żuki: prezes Stowarzyszenia „Żuki dla przyszłości”, wiceprzewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich „Nasze Żuki” w Żukach. Prowadzi kreatywne warsztaty dla dzieci z zakresu kryminalistyki, kryptografii, chemii, animacji, rękodzieła. Organizuje rajdy rowerowe dla mieszkańców Żuk. Pisze scenariusze gier terenowych.

W wolnych chwilach tworzy rękodzieło, jeździ rowerem i pisze wiersze.

W swojej pracy badawczej zajmuje się aktywnością społeczną, wolontariatem, społecznością lokalną, animacją społeczności lokalnej, bezpieczeństwem społecznym, bezpieczeństwem społeczności lokalnych, dziedzictwem kulturowym, historią działalności Kopalni Węgla Brunatnego „Adamów”.

Bibliografia

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (b.d.). Krajowy Rejestr Kół Gospodyń Wiejskich. ARiMR. https://krkgw.arimr.gov.pl/

Bralczyk, J. (2005). Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Długosz-Kurczabowa, K. (2008). Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Guziuk-Tkacz, A., & Siegień-Matyjewicz A. J., (2015). Leksykon pedagogiki międzykulturowej i etnopedagogiki. Wydawnictwo Akademickie Żak.

Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej. (2022). Komunikat z badań nr 41/2022 Aktywność w organizacjach obywatelskich).

https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2022/K_041_22.PDF

Kaźmierska, K. (2016). Wywiad narracyjny – technika i pojęcia analityczne. W R. Dopierała, & K. Waniek (Red.), Biografia i wojna. Metoda biograficzna w badaniu procesów społecznych (ss. 69-70). Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kaźmierska, K., & Waniek, K. (2020). Autobiograficzny wywiad narracyjny. Metoda – technika – analiza. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kohli, M. (2012). Biografia: relacja, tekst, metoda. W K. Kaźmierska (Red.), Metoda biograficzna w socjologii, (s. 125-137). Zakład Wydawniczy Nomos.

Kos, E. (2013). Wywiad narracyjny jako metoda badań empirycznych. W D. Urbaniak-Zając, & E. Kos (Red.), Badania jakościowe w pedagogice. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Krawiec, G. (2021). Ustawa o kołach gospodyń wiejskich. Komentarz. Wydawnictwo C.H. Beck.

Kubinowski, D. (2010). Jakościowe badania pedagogiczne. Filozofia, metodyka, ewaluacja. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Skłodowskiej- Curie.

Olechnicki, K., & Załęcki, P. (2000). Słownik socjologiczny. Wydawnictwo Graffiti BC.

Papież, J. (2007). Środowisko wiejskie. W T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku Tom VI (ss. 426-427). Wydawnictwo Akademickie Żak.

Pastuszka, S. (2017). Aktywność społeczna kobiet w województwie świętokrzyskim. W A. Kołomycew, & A. Pięta-Szawara (Red.), Obszary aktywności kobiet. Wybrane aspekty filozoficzne, społeczne, polityczne, (ss,. 142-143). Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Prokosz, M. (2000). Aktywność społeczna młodzieży szkół średnich w środowisku wielkomiejskim. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. (2018, listopad). Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich. (Dz.U. 2018 poz. 2212). https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180002212

Sobol, E. (2005). Słownik języka polskiego PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Szczepańczyk, J. (2016). Ocalić od zapomnienia. Stowarzyszenie Gmina Bodzentyn – Nasza Mała Ojczyzna.

Turos, L. (2004). Andragogika ogólna. III wydanie rozszerzone. Wydawnictwo Drukarnia J.J. Maciejewscy-Przasnysz.

Winiarski, M. (2007). Organizacje społeczne. W T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku Tom VI, (ss. 906-907). Wydawnictwo Akademickie Żak.

Pobrania

Opublikowane

2024-08-09

Jak cytować

[1]
Trzmielewska, K. 2024. Aktywność społeczna kobiety wiejskiej na przykładzie narracji przewodniczącej koła gospodyń wiejskich z powiatu tureckiego. Ogrody Nauk i Sztuk. 14, 14 (sie. 2024), 195–208. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2024.195.208.