PRZESTRZEŃ SENSORYCZNO-EDUKACYJNA – PROPOZYCJE ZAGOSPODAROWANIA TERENU SZKOLNEGO NA POTRZEBY MŁODZIEŻY
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2019.332.349Słowa kluczowe:
przestrzeń sensoryczna, edukacja, placówka dydaktyczna, teren zieleniAbstrakt
Abstrakt
Teza. Niniejszy artykuł porusza problematykę zagospodarowania terenów szkolnych z perspektywy założeń nowoczesnej edukacji. Przestrzeń przy szkołach może pełnić szereg funkcji: reprezentacyjną, sportową, kulturalną, dydaktyczną oraz szeroko rozumianą funkcję sensoryczną.
Omówione koncepcje. W ramach artykułu zaprezentowano przykładowe koncepcje zagospodarowania terenu szkolnego jako przestrzeni sensoryczno-edukacyjnej. Jedna posiada cechy ogrodu dydaktyczno-doświadczalnego, druga stanowi układ zainspirowany aktywnością artystyczną młodzieży w ramach street art. Obie nawiązują do przewodniej idei prac projektowych, jaką było urządzenie kreatywnej przestrzeni dla młodzieży
Wynik i wnioski. Zastosowanie edukacyjnych elementów wyposażenia, powiązanych z zielenią komponowaną stymulującą zmysły, pozwala na prowadzenie lekcji i zajęć pozalekcyjnych na świeżym powietrzu oraz atrakcyjne spędzanie przerw międzylekcyjnych. Warto wprowadzać do tej przestrzeni nie tylko obiekty sportowe, ale także instalacje sensoryczne umożliwiające wykonywanie doświadczeń i zachęcające do nauki w ogrodzie. W przestrzeni przyszkolnej powinny być skomponowane nasadzenia takich gatunków roślin, które sprzyjają rozwojowi wielozmysłowemu uczniów.
Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Zaprezentowane koncepcje są innowacyjnym pomysłem na wykorzystanie przestrzeni przyszkolnej do realizacji treści programowych i organizacji czasu wolnego.