ZIELEŃ KOMPONOWANA O FUNKCJI DYDAKTYCZNEJ – KONCEPCJA ARBORETUM W LEŚNICTWIE PLUSKI
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2019.518.531Słowa kluczowe:
arboretum, analiza krajobrazowa, waloryzacja, inwentaryzacja leśna, koncepcja arboretumAbstrakt
Teza. Artykuł dotyczy szeroko rozumianego tematu edukacji przyrodniczo-leśnej. Przedmiotem analiz było Nadleśnictwo Nowe Ramuki, które wyróżnia się niezwykle malowniczym położeniem w Mazursko-Podlaskiej Krainie Przyrodniczo-Leśnej. Walory tego obszaru predestynują go do realizacji zadań edukacyjnych.
Omówione koncepcje. Teoretyczna część pracy zawiera opis cech geograficzno-przyrodniczych badanego nadleśnictwa oraz zarys historyczny terenów objętych opracowaniem. Ponadto obejmuje analizę walorów edukacyjnych nadleśnictwa. Szczegółowo rozpatrywano ścieżki dydaktyczne oraz obiekty edukacji przyrodniczej, takie jak Placówki Edukacji Przyrodniczej i Ekologicznej oraz Terenowe Bazy Edukacji Ekologicznej.
Wynik i wnioski. Praktyczna część badań skupia się wokół możliwości edukacyjnych, jakie może stworzyć Nadleśnictwo Nowe Ramuki. W celu wyznaczenia kierunku potrzebnych zmian przeprowadzono badania ankietowe. Szczegółowym analizom poddano fragment Leśnictwa Pluski. Wykonana analiza krajobrazowa, inwentaryzacja oraz waloryzacja pod kątem atrakcyjności przyrodniczo-turystycznej wskazuje na znaczący potencjał terenu w zakresie turystyki.
Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Rezultatem finalnym podjętych badań jest autorska koncepcja arboretum w Nadleśnictwie Nowe Ramuki.