Autorska Interdyscyplinarna Metoda Edukacji przez Sztukę jako odpowiedź na nowe trendy w pedagogice europejskiej i problemy na polu polskiej edukacji kulturalnej

Autor

  • Małgorzata Minchberg Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej ul. Szczęśliwicka 40, 02-353 Warszawa, Polska

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2018.192.204

Słowa kluczowe:

edukacja przez sztukę, edukacja kulturalna, reforma edukacji, krytyka, stan edukacji artystycznej, postawa twórcza, twórczość, metoda, STEAM, konektywizm.

Abstrakt

Teza

W nowoczesnej edukacji nauczanie przez sztukę i doświadczenie wypiera naukę przez zapamiętywanie. Autorska Interdyscyplinarna Metoda Edukacji przez Sztukę jest tego przykładem.

Omówione koncepcje

O istotnej roli sztuki w dzisiejszej edukacji, mówią naukowcy i opisują ją angielskim akronimem STEAM (Science, Technology, Engineering, Art, Mathematics), w ślad za tym pojawiła się nowa idea - konektywizm.

Wyniki i wnioski

Skoro kluczem do sukcesu, zamiast posiadania i produkowania, jest tworzenie idei i pomysłów, należy przebudować metody nauczania i przywrócić poczesne miejsce edukacji kulturalnej i przedmiotom emocjonalnym, które pielęgnują kreatywność i wrodzone postawy twórcze. Zalecenia Komisji Europejskiej ds. Edukacji, które mają wcielać te idee, nie znajdują miejsca w kolejnych reformach systemu polskiej edukacji, ewentualnie istnieją jako martwe zapisy. Na szczęście, takie zwiastuny edukacji przez sztukę zauważamy w oddolnych działaniach ludzi kultury i edukacji.

Oryginalność

Doświadczenia praktyka edukacji kulturalnej pozwoliły sformułować autorską Metodę Interdyscyplinarnej Edukacji przez Sztukę, która jest zgodna z nowymi trendami współczesnej pedagogiki i powstała w odpowiedzi na potrzeby wynikające z analizy stanu edukacji kulturalnej, co znajduje rozwinięcie w tym artykule.

 

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Biogram autora

Małgorzata Minchberg - Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej ul. Szczęśliwicka 40, 02-353 Warszawa, Polska

Magister sztuki (ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Rzeźby), artystka wizualna, specjalistka edukacji artystycznej, animatorka kultury, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w upowszechnianiu kultury i sztuki, Laureatka I Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej, twórczyni wielu projektów edukacyjnych. Uczy do sztuki i przez sztukę. Zajmuje się pielęgnowaniem postaw twórczych ludzi w różnym wieku i niezależnie od wykształcenia czy zdolności.

Bibliografia

Arts and Cultural Education at School in Europe (2009). Bruksela: EACEA, P9 – Eurydice.

Cudowska, A. (2011). Kierunki rozwoju edukacji w zmieniającej się przestrzeni społecznej. Białystok: Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie.

De Bono, E. (2001). Z nowym myśleniem w nowe tysiąclecie. Poznań: Rebis.

Dewey, J.(1975). Sztuka jako doświadczenie. Przeł. A. Potocki. Wrocław: Ossolineum.

Dobrołowicz, W. (1995). Psychodydaktyka kreatywności. Warszawa: WPSW.

Góralski, A. (2003). Teoria twórczości. Warszawa: ASP.

Grzonkowska, J.(2011). Raport o stanie edukacji kulturalnej w Polsce w perspektywie działań NIMOZ. Muzealnictwo 52, 192-199.

Juszczyk- Rygałło, J.(2015). Wielowymiarowość współczesnej edukacji dziecka. Częstochowa: Wydawnictwo AJD.

Koschany, R., Skórzyńska, A. (2014). Edukacja kulturowa. Podręcznik . Poznań: Centrum Praktyk Edukacyjnych.

Krajewski, M., Schmidt F.(2014). Raport końcowy: Animacja/Edukacja. Możliwości

i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce. Poznań: Małopolski Instytut Kultury.

Murzyn, A. (2013). Wokół Kena Robinsona kreatywnego myślenia o edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Olczak, M. (2010). Trening twórczości – współczesna i efektywna forma wychowania przez sztukę. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Popek, S. (2010). Psychologia twórczości plastycznej. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Raport grupy eksperckiej pod przewodnictwem Michaela Rocarda, Science Education Now: A New Pedagogy For The Future Of Europe (2007). Dostępny w bibliotece elektronicznej Komisji Europejskiej, Bruksela.

Raport grupy eksperckiej pod przewodnictwem Ellen Hazelkorn, Science Education For Responsible Citizenship (2015). Dostępny w bibliotece elektronicznej Komisji Europejskiej, Bruksela

Raport Zespółu ds. Statystyki Kultury Narodowego Centrum Kultury (2015). Nowości badawcze Obserwatorium Kultury. Warszawa: NCK.

Robinson, K. (2011). Out of Our Minds. Learning to be Creative. Chichester: Capstone Publishing.

Rottermund, A. (2011). Muzeum jako przestrzeń edukacyjna, czyli edukacja dla wspólnej Europy. Pobrane z https://bon.edu.pl/media/book/pdf/Muzeum_jako_przestrzen-AR.pdf

Szmidt, K (2013). Pedagogika Twórczości. Sopot: GWP.

Tanaś, M. (2005). Pedagogika@środki informatyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

Wojnar, I. (2000). Etos edukacji XXI wieku. Warszawa: Elipsa.

Wysoka, W., Stępnik, A. (2013). Edukacja muzealna w Polsce. Aspekty, konteksty, ujęcia. Lublin: Państwowe Muzeum na Majdanku.

www.badania-w-kulturze.mik.krakow.pl/2014/12/12/5351/

www.kopernik.org.pl/projekty-specjalne/konferencja-pokazac-przekazac/pokazac-przekazac-2017/

www.ore.edu.pl/nowa-podstawa-programowa/MUZYKA, PLASTYKA, TECHNIKA

www.reformaedukacji.men.gov.pl

Zaczyński, W. (1999). Uczenie się przez przeżywanie. Warszawa: WSiP.

Zalewska-Pawlak, M., Pikała, A. (2011). Szkoła XXI wieku szkołą edukacji estetycznej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Pobrania

Opublikowane

2018-07-23

Jak cytować

[1]
Minchberg, M. 2018. Autorska Interdyscyplinarna Metoda Edukacji przez Sztukę jako odpowiedź na nowe trendy w pedagogice europejskiej i problemy na polu polskiej edukacji kulturalnej. Ogrody Nauk i Sztuk. 8, (lip. 2018), 192–204. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2018.192.204.

Numer

Dział

TRANSGRESJA