Dziecko z niepełnosprawnością w stopniu znacznym w procesie edukacji

Abstrakt

Abstrakt

Teza. Idea edukacji włączającej uczniów ze znacznym stopniem niepełnosprawności staje się aktualnie wiodącym sposobem organizowania współczesnego procesu edukacji. Koncepcja integracji wyjaśnia wiele trudności psychospołecznych, problemów edukacyjnych, readaptacyjnych a nawet rewalidacyjnych dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. W edukacji, szczególnie osób znacznie niepełnosprawnych powinna spełniać się idea jedności w zróżnicowaniu. Oznacza to przede wszystkim tworzenie takich warunków nauki i wychowania, w których – uznając indywidualne potrzeby i możliwości dzieci i młodzieży – zapewnia się wspólne kształcenie wszystkim uczniom, ze szczególnym uwzględnieniem uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Omówione koncepcje. Przedmiotem analizy były międzynarodowe i krajowe akty prawne determinujące kształt edukacji integracyjnej w Polsce.

Wyniki i wnioski. Aktualnie panujący w Polsce system orzecznictwa jest poważnym utrudnieniem dla właściwej integracji dzieci ze znaczną niepełnosprawnością. Dzieci kategoryzuje się za względu na rodzaj niepełnosprawności, jak i jej stopień i głębokość zaburzeń. Natomiast pełna, właściwa integracja zdecydowanie powinna unikać etykietowania i szufladkowania dziecka ze względu na rodzaj niepełnosprawności. Jej istotnym zadaniem jest przede wszystkim rozwijanie kompetencji społecznych, przygotowanie do życia w zróżnicowanym świecie, w otwartym społeczeństwie.

Wartość poznawcza podejścia.  Miejscem, w którym proces inkluzji ma być wdrażany, realizowany i ewaluowany jest szkoła.  Natomiast punktem wyjścia w myśleniu o edukacji włączającej powinno być pytanie o cel edukacji.