Zmienny wzorzec adaptacji a czynniki osobowości HEXACO i samoocena
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2019.374.387Słowa kluczowe:
zmienny wzorze adaptacji, osobowość, zaburzenie borderline, samoocena, HEXACOAbstrakt
Cel artykułu. Celem artykułu jest przedstawienie powiązania między zmiennym wzorcem adaptacji a emocjonalnością, ugodowością i samoooceną jako czynnikami osobowości. „Zmienny” wzorzec adaptacji jest nabytym sposobem przystosowania, który charakteryzuje się wysoką tożsamościową i emocjonalną zmiennością. Jest podobny do zaburzenia osobowości borderline, ale nie ma klinicznego nasilenia.
Metody. Badania przeprowadzone zostały metodą kwestionariuszową przy wykorzystaniu Skali Samooceny RSES (M. Rosenberga), Kwestionariusza Osobowości HEXACO-60 (K. Lee i M. Ashtona) oraz Kwestionariusza Jaka/Jaki Jesteś? (Z. Łosia). Zbadanych zostało 191 osób w wieku 32-58 lat.
Wyniki. Stwierdzono, że zmienny wzorzec adaptacji istotnie statystycznie koreluje z takimi zmiennymi osobowościowymi jak emocjonalność (pozytywnie), oraz ugodowość, uczciwość i samoocena (wszystkie negatywnie). Nie było istotnych związków z ekstrawersją i sumiennością.
Wnioski. Zmienny wzorzec adaptacji ma zatem układ czynników osobowości sugerujący niezbyt dobre przystosowanie społeczne osób o takiej charakterystyce. Wiedza ta może być użyteczna dla terapeutów i pracowników socjalnych. Ograniczeniem badania jest zakres wieku osób badanych (pominięci byli „wyłaniający się” dorośli).
