Poradnictwo kariery w okresie wczesnej dorosłości
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2018.256.262Słowa kluczowe:
poradnictwo kariery, life design, poradnictwo całożyciowe, wczesna dorosłość, wyłaniająca się dorosłość, młodzi dorośliAbstrakt
Teza: Poradnictwo kariery w okresie wczesnej dorosłości powinno uwzględniać specyfikę tego okresu, wynikającą zarówno z teorii psychologii rozwojowej, jak i uwarunkowań współczesnego świata.
Omówione koncepcje: W artykule omówiłam między innymi koncepcje wczesnej i wyłaniającej się dorosłości. Poza tym poruszyłam temat poradnictwa całożyciowego, poradnictwa kariery, poradnictwa w ponowoczesności i społeczeństwie ryzyka oraz koncepcje life design.
Wyniki i wnioski: Głównym wnioskiem płynącym z mojego artykułu jest potrzeba dostosowania poradnictwa kariery do okresu wczesnej dorosłości, tak, aby było ono bardziej skuteczne i dopasowane dla tej specyficznej grupy wiekowej. Kolejnym wnioskiem jest realny wpływ uwarunkowań społecznych na poradnictwo kariery.
Wartość poznawcza podejścia: Artykuł może być przyczynkiem do głębszych rozważań i badań nad uwarunkowaniem poradnictwa kariery dla młodych dorosłych.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Bee H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. (ss. 450-455), Poznań: Zysk.
Brzezińska A.I., Piotrowski K., (2010). Formowanie się tożsamości a poczucie dorosłości i gotowość do tworzenia bliskich związków. Czasopismo Psychologiczne, 16(2), (265-274).
Brzezińska A. I, Kaczan R., Piotrowski K., Rękosiewicz M. (2011). Odroczona dorosłość: fakt czy artefakt, Nauka, 4, (70 - 71).
Czerkawska A., (2006) Instrumentalne i egzystencjalne problemy zawodowe w życiu człowieka, Dyskursy młodych andragogów, 7, (163-168).
Giddens A. (2004). Socjologia. (ss. 91), Warszawa: PWN.
Glanc M. (2011). Obraz dorosłości w dobie ponowoczesnej. Mozaika wymiarów dorosłości, Edukacja dorosłych, 1(64), (24-43).
Gurba E. (2012) Wczesna dorosłość, W: J. Trempała (red.), Psychologia rozwojowa, (ss. 287), Warszawa: PWN.
Kałużny R. (2016). Zmienność ról społeczno-zawodowych człowieka we współczesnym świecie jako zagrożenie tradycyjnej dorosłości, Edukacja Dorosłych, 1, (125-126).
Kargulowa A. (2010). Zmiany w polskim poradnictwie, Edukacja Dorosłych, 1(62), (9-26).
Malewski M. (1990). Andragogika w perspektywie metodologicznej. (ss. 24-43), Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Marianowska A. (2013). Pomiędzy adolescencją a dorosłością – koncepcja emerging adulthood Jeffreya J. Arnetta, Edukacja Dorosłych, 1(68), (91-104).
Minta J. (2007). „Pozornie dorośli” – zawieszenie pomiędzy młodzieńczością a dorosłością, Dyskursy Młodych Andragogów, 8, (29-43).
Podgórny M. Drabik-Podgórna V. (2015). Jak rozpoznać coaching? Przyczynek do dyskusji nad coachingiem w refleksji andragogicznej i poradoznawczej, Studia Poradoznawcze, 4, (39-44).
Straś-Romanowska M. (1996). Poradnictwo wobec problemów egzystencjalnych człowieka. W: A. Kargulowa (red.), Dramaturgia poradnictwa (ss. 16-23), Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego.
Sztompka P. (2002). Socjologia. (ss. 579-581), Kraków: Znak.
Wieteska, M. (2014). Wczesna dorosłość w ponowoczesności. Odraczanie autonomii w kontekście zamieszkiwania z rodziną pochodzenia. Ogrody Nauk i Sztuk, 4, (368-370).
Wojtasik B. (2011). Postawy poradnictwa kariery. (ss. 34-58), Warszawa: Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej.
