Ocena zmian w postrzeganiu własnej efektywności i nasileniu prokrastynacji w okresie pandemii COVID-19.
Czy zdalna praca i edukacja obniżają codzienną skuteczność?
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2021.139.150Słowa kluczowe:
Słowa kluczowe: pandemia, efektywność, prokrastynacjaAbstrakt
Cel badań. Celem badania było sprawdzenie odmienności w postrzeganiu własnej prokrastynacji i efektywności pracy w okresie trwania pandemii w stosunku do czasu sprzed jej wybuchu oraz analiza powiązań między tymi zmianami, a wybranymi czynnikami socjodemograficznymi.
Metoda badań. 186 ochotników (75,8 % kobiet) w wieku od 18 do 62 lat (M = 22,39; SD = 7,84) wzięło udział w badaniu ankietowym on-line. Formularz ankiety zawierał pytania socjodemograficzne, zestaw 20 twierdzeń dotyczących prokrastynacji, o wysokim wskaźniku rzetelności (alfa Cronbacha = 0,92) i 9 twierdzeń dotyczących efektywności (alfa Cronbacha = 0,87), do których uczestnicy badania ustosunkowywali się na skali od 1 (rzadziej / mniej niż przed wybuchem pandemii) do 7 (częściej/więcej niż przed wybuchem pandemii).
Wyniki badań. Rozkłady nasilenia obu badanych cech były zbliżone do normalnego, większość badanych oceniała swoją prokrastynację i efektywność podobnie jak przed pandemią, a proporcje osób doświadczających wzrostu lub spadku tych cech były wyrównane. Wraz ze wzrostem prokrastynacji silnie spadała efektywność działania (p < 0,001), przy czym płeć, wiek i miejsce zamieszkania nie miały istotnego znaczenia dla żadnej z nich. Wzrost poziomu wykształcenia sprzyjał zarówno niższej prokrastynacji (p < 0,01), jak i wyższej efektywności (p < 0,05). Studenci raportowali większą prokrastynację (p < 0,01), ale podobną efektywność co osoby pracujące.
Wnioski. Badanie pozwoliło na wyciągnięcie wniosku, iż mimo społecznych obaw o spadek jakości pracy i edukacji na skutek reorganizacji warunków życia spowodowanych stanem pandemii, większość pracowników i studentów nie dostrzega zmian w efektywności swojej pracy ani nasileniu prokrastynacji.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Costa, P. T., Jr., McCrae, R. R. (2010). The Five-Factor Model, Five-Factor Theory, and Interpersonal Psychology. Handbook of Interpersonal Psychology: Theory, Research, Assessment, and Therapeutic Interventions, 91–104. DOI: 10.1002/9781118001868.ch6.
Fee, R. L., Tangney, J. P. (2000). Procrastination: A means of avoiding shame or guilt?, Journal of Social Behavior and Personality, 15 (5), 167–184.
Ferrari, J. R., Harriott, J. S., Zimmerman, M. (1998). The social support networks of procrastinators: Friends or family in times of trouble?. Personality and Individual Differences, 26 (2), 321–331. DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(98)00141-X.
Golińska, L. (2000). Osobowość – sojusznik czy przeciwnik. Terapia Uzależnienia i Współuzależnienia, 3.
Grunschel, C., Patrzek, J., Fries, S. (2012). Exploring reasons and consequences of academic procrastination: an interview study. European Journal of Psychology of Education, 28 (3), 841–861. DOI: 10.1007/s10212-012-0143-4.
Hong, J-Ch., Lee, Y-F., Ye J-H. (2021). Procrastination predicts online self-regulated learning and online learning ineffectiveness during the coronavirus lockdown. Personality and Individual Difference, 174. DOI: 10.1016/j.paid.2021.110673.
Janowska, M., Prystupa, A. (2012). Choroba wrzodowa jako jednostka psychosomatyczna. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 18 (4), 330–333.
Jaworska, E. (2013). Przyczyny i konsekwencje prokrastynacji akademickiej. Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica, 303 (72), 63–72.
Jeruszka, U. (2011). Efektywność kształcenia w szkołach wyższych. Polityka Społeczna, 1, 1–7.
Jia, J., Jiang, Q., Hao Lin, X. (2020). Academic Anxiety and Self-handicapping Among Medical Students During the COVID-19 Pandemic: A Moderated Mediation Mode. Research Square, 1–22. DOI: 10.21203/rs.3.rs-77015/v1.
Kaczmarek, M. (2014). Cechy osobowości jako predyktor motywacji i efektywności działań przedsiębiorcy. Problemy Zarządzania, 12 (1), 175–190.
Klein, R. (2014). Here’s What Procrastinators Are Doing Instead Of Schoolwork. Pobrane z: https://www.huffpost.com/entry/student-procrastinating-statistics_n_5399284 (05/27/2014).
Kramer, A., Kramer, K. Z. (2020). The potential impact of the Covid-19 pandemic on occupational status, work from home, and occupational mobility. Journal of Vocational Behavior, 119, 103443. DOI: 10.1016.
Ley, A. (2014). Prokrastynacja test. Pobrane z: http://psychoedukacja.edu.pl/bank-wiedzy/efektywnosc/prokrastynacja-test.
Markiewicz, K. (2018). Prokrastynacja i prokrastynatorzy. Definicja, etiologia, epidemiologia i terapia. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia, 31 (3), 195–213.
McGrath, J. E. (1964). Social psychology: A Brief Introduction. New York: Holt, Rinehart.
Michinov, N., Brunot, S., Le Bohec, O., Juhel, J., Delaval, M. (2011). Procrastination, participation, and performance in online learning environments. Computers & Education, 56 (1), 243–252.
Milgram, N., Tenne, R. (2000). Personality correlates of decisional and task avoidant. Procrastination. European Journal of Personality, 14 (2), 141–156.
Needler, C. (2020). COVID-19 and procrastination: the struggle to stay motivated in a pandemic. Social Space.
Piecuch, T. (2014). Charakterystyka przedsiębiorców społecznych – przegląd literatury. Ekonomia społeczna, 2, 58–68.
Pye, G., Holt, D., Salzman, E., Bellucci, E., Lombardi, L. (2015). Engaging diverse student audiences in contemporary blended learning environments in Australian higher business education: implications for design and practice. Australasian Journal of Information Systems, 19, 1–20. DOI: https://doi.org/10.3127/ajis.v19i0.1251.
Pyszka, A. (2015). Istota efektywności. Definicje i wymiary. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 230, 13–25.
Rozental, A., Carlbring P. (2014). Understanding and treating procrastination: a review of a common self-regulatory failure. Psychology, 5 (13), 1488–1502.
Rutkowska, A. (2013). Teoretyczne aspekty efektywności – pojęcie i metody pomiaru. Zarządzanie i Finanse, 11 (1), 439–453.
Shin, J., Grant, A. M. (2020). When putting work off pays off: the curvilinear relationship between procrastination and creativity. Academy of Management Journal, 1–68. DOI: 10.5465.
Skrzypek, E. (2013). Uwarunkowania efektywności organizacyjnej w nowej ekonomii. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia, 47 (1),167–178.
Stępień, M., Topolewska, E. (2014). Style tożsamości w ujęciu Berzonsky’ego a prokrastynacja, W: E. Topolewska, E. Skimina, S., Skrzek (red.). Młoda Psychologia. t. 2 (ss. 145–159). Warszawa: Liberi Libri.
Wang, B., Liu, Y., Qian, J., Parker, S. K. (2021). Achieving effective remote working during the COVID-19 pandemic: a work design perspective. Applied Psychology, 70 (1), 16–59. https://doi.org/10.1111/apps.12290.
Znajmiecka-Sikora, M., Wiktorowicz, J., Sałagacka, M., Łysio A. (2019). Analiza związku między perspektywą postrzegania czasu a prokrastynacją akademicką. E-mentor, 2 (79), 26–32.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Anna Wojtkowska, Julia Sampolska, Julia Garus, Olimpia Brzostek, Kamil Greschütz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
