Edukacja antydyskryminacyjna w Polsce. Analiza jej skuteczności i proponowane zmiany

Abstrakt

Teza. Edukacja antydyskryminacyjna w Polsce jest skupiona na formie informacyjnej, co prowadzi do jej zawodności. Istnieje  rozwiązanie alternatywne.

Omówione koncepcje. Omówiono wyniki badań rozszerzające i popierające hipotezę kontaktu (Allport, 1954), a także podjęto krytykę hipotezy ignorancji (Stephan, 1978).

Wyniki i wnioski. Skoncentrowanie edukacji antydyskryminacyjnej na formach opartych na przekazie wiedzy sprawia, że jest ona w niewystarczającym stopniu skuteczna. Edukacja oparta na kontakcie, przy spełnieniu określonych psychologicznych warunków, może prowadzić do redukcji uprzedzeń w większym stopniu niż obecnie podejmowane działania.

Wartość poznawcza podejścia. Jest to pierwsza analiza w Polsce podejmująca się krytyki obecnego stanu edukacji antydyskryminacyjnej, a zarazem proponująca alternatywne rozwiązanie, które mogłoby znaleźć praktyczne zastosowanie i osiągnąć pożądany cel, jakim jest redukcja poziomu uprzedzeń w społeczeństwie polskim.