Płynna nowoczesność: czas zabawy i karnawału

Abstract

Rzeczywistość w której żyjemy, określana jest przez Zygmunta Baumana płynną nowoczesnością. Jednym z wielu jej symptomów jest niestałość wszelkich struktur kulturowych, powstałych w dobie modernizmu jako fundamenty społeczeństwa. Ludzie żyjący w płynnej nowoczesności nieskorzy są do podejmowania wysiłku – poszukują rozwiązań wymagających minimalnej inwestycji własnych sił. Jeszcze lepiej, gdyby każde zadanie mogło być zabawą, aktywnością niezwykle ważną dla dziecka, ale niekoniecznie najistotniejszą dla osoby dorosłej. Celem artykułu jest ukazanie, że żyjemy w czasie permanentnego karnawału, okresu zabawy i swawoli, w którym zawieszone zostały niektóre społeczne normy i zasady. Okres ten miał trwać jedynie chwilę, być ucieczką, odpoczynkiem od codziennego trudu. Przedłużył się jednak znacząco, i nikt nie chce już wracać do wcześniejszej, w porównaniu z nim ascetycznej rzeczywistości.