Znaczenie amatorskiego teatru dorosłych z perspektywy życiowych losów aktorów

Autor

  • Henryka Urszula Radziejowska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. J. Korczaka w Warszawie, ul. Katowicka 27 40-173 Katowice, Polska

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2018.391.402

Słowa kluczowe:

teatr amatorski, edukacja dorosłych, centrum kształcenia ustawicznego, dysfunkcyjne środowisko, emancypacja

Abstrakt

Cel. Opisanie bogactwa przeżyć estetycznych i egzystencjalnych aktorów-amatorów (słuchaczy Centrum Kształcenia Ustawicznego) oraz ukazanie przemian, które dokonały się w ich psychice i życiu pod wpływem działań teatralnych.

Metoda. Jest to badanie w działaniu (action research) z zastosowaniem studium indywidualnego przypadku. Wywiady otwarte, pogłębione z członkami zespołu teatralnego „Pół żartem, pół serio” stały się najbardziej przydatną techniką  badawczą. W badaniu metodą action research badacz działa na styku teorii i praktyki, występując w podwójnej roli: badacza obserwującego grupę teatralną z perspektywy kierownika, inicjatora działań oraz rzeczywistego członka badanej społeczności. Refleksyjny badacz, będący w środku działań, ma większe możliwości dotarcia do prawdy o fenomenie amatorskiego uprawiania sztuki teatralnej, która ujawnia się w „wirze życia” nieprofesjonalnych artystów i samego instruktora. Stąd też pojawiły się nawiązania do pewnych elementów biografii
aktorów-amatorów.  W ich wypowiedziach na plan pierwszy wysunął się emancypacyjny pierwiastek obecny w amatorskim uprawianiu sztuki teatralnej.

            Wyniki. Badania wykazały, iż sztuka teatralna jest skutecznym sposobem docierania
z treściami humanistycznymi do osób z grup dysfunkcyjnych i w tym sensie doskonałą psychoterapią oraz czynnikiem motywującym ich do rozwoju. Poprzez działania teatralne dokonały się istotne przemiany w świadomości aktorów-amatorów, co powodowało podejmowanie decyzji o głębokich zmianach w ich życiu osobistym. 

Wnioski. Dla aktorów-amatorów wywodzących się ze środowisk dysfunkcyjnych działalność teatralna jest nie tylko środkiem poznania i zrozumienia otaczającej ich rzeczywistości, ale też czynnikiem wyzwalającym ich z różnych schematów myślowych, ograniczeń, czy też swoistego zniewolenia (emancypacyjna funkcja teatru). W świecie płynnej zmiany teatr pełni często funkcję katalizatora niepokojów dręczących współczesnych ludzi, stając się wolności oraz poczucia sprawstwa.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Biogram autora

Henryka Urszula Radziejowska - Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. J. Korczaka w Warszawie, ul. Katowicka 27 40-173 Katowice, Polska

Doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Adiunkt w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. J. Korczaka w Warszawie. Zajmuje się problematyką pedagogiki kultury, andragogiki i gerontologii. Aktywnie działa na rzecz szeroko pojętego środowiska senioralnego, prowadzi amatorskie grupy teatralne skupiające osoby starsze. 

Pobrania

Opublikowane

2018-07-23

Jak cytować

[1]
Radziejowska, H.U. 2018. Znaczenie amatorskiego teatru dorosłych z perspektywy życiowych losów aktorów. Ogrody Nauk i Sztuk. 8, (lip. 2018), 391–402. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2018.391.402.

Numer

Dział

DOŚWIADCZENIE