Postrzeganie międzypokoleniowe młodych dorosłych i seniorów
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2020.71.79Słowa kluczowe:
dialog międzypokoleniowy, seniorzy, młodzi dorośli, postawy, intergenerational dialogue, seniors, young adults, attitudesAbstrakt
Celem pracy było sprawdzenie tego jaki stosunek przejawiają do siebie młodzi dorośli oraz seniorzy, a także to jak postrzegają oni grupy własne.
W badaniu udział wzięły 54 osoby, 27-u młodych dorosłych oraz 27-u seniorów. Wiek osób badanych: młodych dorosłych 20-30 lat (M=22,41; SD=2,39), seniorów: 60-79 lat (M=67,48; SD=4,77). Zastosowano metodę badań kwestionariuszowych. Dyspozycyjny optymizm mierzono przy użyciu Testu Orientacji Życiowe - LOT –R. W celu zmierzenia jak osoby charakteryzują siebie i opisują innych stworzono dwa kwestionariusze autorskie, w których osoby badane udzielały odpowiedzi na 32 pozycjach w każdym teście. W pierwszym z nich należało się odnieść do opisu charakterystyki własnej, a w drugim do opisu innych osób. W tym przypadku osoby młode miały za zadanie opisać grupę senioralną, natomiast seniorzy młode pokolenia.
Na podstawie wyników badań dotyczących opisu osób w wieku senioralnym przez osoby młode oraz osób młodych przez seniorów wynika, że grupa senioralna ocenia wyżej młodych dorosłych niż młodzi dorośli oceniają seniorów. Młodzi dorośli oceniają wyżej siebie niż seniorów. Z kolei młodzi dorośli posiadający dziadków i mający z nimi dobry kontakt, wyżej oceniali seniorów.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Bauman, Z. (1995). Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, cyt., s. 94. Toruń: Wydawnictwo UMK.
Brzezińska, A. (2001, nr.5). Niezbędność dziadków. Charaktery, s. 27-29.
Chechelski, D. (2007, nr 2.). Starość w niewoli stereotypu. Medi. Forum Opieki Długoterminowej.
Kowalczuk, K. ,(2012). Rola dziadków w naszym życiu. Komunikat z badań. (BS/8/2012). Warszawa, Centrum Badania Opinii Społecznej, źródło: https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2012/K_008_12.PDF
Łukaszewski, W. (2008, 17 listopada). Dziadek do piachu! Krzyczą smarkacze, kiedy jeżdżę na rolkach. Gazeta Wyborcza , s. 8-9.
Olechnicki, K., Załęcki, P. (1997). Słownik Socjologiczny. Toruń: Graffiti BC, str. 16.
Okólski M., Wyzwania demograficzne Europy i Polski, „Studia Socjologiczne” 2010, nr 4.
Potempa, K.(2013, Tom 19, Nr 2). Optymizm a zdrowie, s.130–134. Lublin: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu.
Rokicki, A. (2016) Starość nie znaczy bierność-współczesne metody aktywizowania seniorów.Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, vol. 29, no. 1, s. 186. s.193
Szatur-Jaworska, B. , Błędowski, P., Dzięgielewska, M. (2006), Podstawy gerontologii społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Aspra-JR.
Szatur-Jaworska, B. (2006) Faza starości w cyklu życia człowieka – ogólna charakterystyka, W: B. Szatur-Jaworska, P. Błędowski, M. Dzięgielewska. Podstawy gerontologii społecznej. s. s. 46–48.Warszawa:Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
Stach, R. (2006). Optymizm. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Szukalski, P. (2004). Uprzedzenia i dyskryminacja ze względu na wiek (ageism) - przyczyny, przejawy, konsekwencje. Uniwersytet Łódzki.
Wiśniewska, E. (2017). Starsi i młodzi w dialogu międzypokoleniowym. Społeczeństwo Edukacja Język, tom 6/2017, ss. 27-47. Płock: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku.
Wnuk, W. (2013). O potrzebie kształtowania relacji międzypokoleniowych. W:Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.Trociuk, S. Dialog międzypokoleniowy. Między ideą a praktyką. Nr.10. Warszawa 2013, s.s.17-18, s.57
Wojciszke, B. (2011). Psychologia Społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
