‘Doświadczenie podmiotu’ i ‘muzyczna melancholia’– o dwóch wierszach Witolda Wirpszy

Abstrakt

„Doświadczenie podmiotu” i „muzyczna melancholia” to dwa najważniejsze aspekty wczesnej twórczości Witolda Wirpszy. Powstałe w 1945 r. wiersze – Rytm i Koncert, należy interpretować w kontekście innego tekstu z tomiku Mały gatunek – Wierszopisarstwo. Poeta szuka odpowiednich środków, by wyrazić swoje uczucia. Dwa najważniejsze elementy dzieła muzycznego, czyli rytm i melodia, są dla Wirpszy paradygmatem. Traktuje je w sposób nowatorski, z ich pomocą podmiot uzewnętrznia się. Próba opisu doświadczeń pozwala osobie mówiącej uwolnić się od strachu. Podmiot odnajduje wewnętrzną równowagę, ale traumatyczne doświadczenia sprawiają, że pozostaje mu muzyczna melancholia.