Wpływ metody EEGBiofeedback na efekty edukacji uczniów w wieku szkolnym

Autor

  • Sylwia Jankowicz Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Katedra Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin https://orcid.org/0000-0002-2440-745X
  • Lilia Suchocka Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Pedagogiki i Psychologii, ul. Krakowska 11, 25-029 Kielce https://orcid.org/0000-0003-0474-3955
  • Marta Kaciuba Institute of Biofeedback and Noo-Psychosomatic Sp. z o.o. w Lublinie, ul. Farmaceutyczna 13, 20-706 Lublin https://orcid.org/0000-0002-9129-6817

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2019.400.417

Słowa kluczowe:

metoda EEGBiofeedback, trudności szkolne, problemy koncentracji uwagi, efektywność nauki szkolnej

Abstrakt

Cel badań. Celem niniejszego artykułu było przedstawienie metody EEGBiofeedback
oraz jej wpływu na efekty szkolne uczniów. Praca przedstawia ilościowe i jakościowe analizy uzyskanych danych.

Metoda badań. W badaniu wzięło udział sześciu uczniów w wieku od 9 do 15 lat. Osoby badane charakteryzowały się trudnościami szkolnymi w postaci problemów z koncentracją uwagi, pamięcią i obniżonych ocen. Osoby badane uczestniczyły w treningach metodą EEGBiofeedback. W pracy zastosowano Test d2 w celu pomiaru poziomu koncentracji uwagi oraz wywiad i obserwację psychologiczną.

Wnioski. Zaobserwowano znaczną poprawę w pracy szkolnej u uczniów korzystających
z treningów EEGBiofeedback, przejawiającą się w uzyskiwaniu wyższych ocen. Uzyskane wyniki Testem d2 mierzącym takie parametry jak: szybkość i dokładność pracy oraz zdolność koncentracji potwierdziły efektywność treningów EEGbiofeedback u badanych osób. Metoda EEGBiofeedback jest wielowymiarową metodą, umożliwiającą oddziaływanie na zdrowie fizyczne i psychiczne jednostki, dzięki czemu możliwe jest inicjowanie i utrwalanie istotnych i pozytywnych zmian w jej dotychczasowym funkcjonowaniu. Mając na uwadze zastosowanie omawianej metody EEGBiofeedback, należy wskazać na szeroki wachlarz możliwości jej skuteczności. Po pierwsze, jest ona wykorzystywana przy okazji terapii pedagogicznej, której celem jest podniesienie zdolności i efektywności osiągnięć szkolnych, redukcji problemów koncentracji, uczenia się, stresu szkolnego. Po drugie, metoda EEGBiofeedback może być wykorzystywana w celach treningowych u osób zdrowych w celu poprawy funkcjonowania w życiu codziennym oraz zwiększeniu efektywności i sprawności umysłowej.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Biogramy autorów

Sylwia Jankowicz - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Katedra Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin

Magister psychologii, specjalista psychoterapii uzależnień, doktorantka psychologii w Katedrze Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Zainteresowania badawcze oscylują wokół egocentryzmu adolescencyjnego, rozwoju tożsamości i wewnętrznej aktywności dialogowej. Dotychczasowe publikacje naukowe dotyczyły takich zagadnień jak: depresja młodzieńcza, pracoholizm, internetowe aktywności seksualne, zaburzenia odżywiania się.

Na co dzień pracuje z osobami z problemem uzależnienia, z młodzieżą szkolną.

Lilia Suchocka - Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Pedagogiki i Psychologii, ul. Krakowska 11, 25-029 Kielce

dr, PSYCHOLOG, PEDAGOG, LOGOTERAPAUTA, TRENER I TERAPEUTA EEGBIOFEDBACK - Adiunkt w Instytucie Pedagogiki i Psychologii na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. W roku 1995 ukończyła studia z pedagogiki na Uniwersytecie Pedagogicznym w Wilnie, w 2000 roku ukończyła studia z psychologii na KUL. W roku 2005 obroniła tytuł doktora psychologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie. W latach 2000-2018 prowadziła wykłady, ćwiczenia oraz seminaria magisterskie w Katedrze Psychoterapii i Psychologii Zdrowia KUL w ramach programu nauczania Psychologii.

Zainteresowania naukowe mieszczą się w zakresie zagadnień z psychologii zdrowia, osobowości i klinicznej. Obszar szczególnych zainteresowań stanowi problematyka psychosomatyki, jakości życia, zagadnienia zdrowia i choroby, poczucia sensu życia i wartości, psychologia bólu i cierpienia, Biofeedback, zarządzanie poprzez wartości, stres w środowisku pracy.

Autorka trzech monografii: Psychologiczna analiza cierpienia w chorobie przewlekłej (2007), Psychologia bólu (2008), Poczucie odpowiedzialności w zdrowiu i chorobie. Perspektywa noo-teoretyczna (2011), licznych artykułów naukowych oraz testów psychologicznych. Uzyskała zespołową nagrodę Rektora KUL za projekt i uczestnictwo w V Lubelskim Festiwalu Nauki 2009 oraz nagrodę Dziekana  WNS KUL za osiągnięcia naukowe (2013). Za całokształt osiągnięć naukowych otrzymała Medal Edukacji Narodowej (2013).

Laureatka nagrody im. V.E. Frankla Frankl-Fonds der Stadt Wien (2008) dla młodych naukowców za książkę o cierpieniu.

Marta Kaciuba - Institute of Biofeedback and Noo-Psychosomatic Sp. z o.o. w Lublinie, ul. Farmaceutyczna 13, 20-706 Lublin

PSYCHOLOG, TERAPEUTA EEGBIOFEEDBACK, TRENER - Absolwentka studiów psychologicznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Będąc studentką aktywnie działała jako wolontariuszka prowadząc liczne zajęcia edukacyjne dla grup dzieci i młodzieży, a także warsztaty kompetencji społecznych dla studentów i osób dorosłych.

W 2017 roku uzyskała tytuł magistra psychologii oraz ukończyła Szkołę Trenerów realizowaną przez Instytut Psychoprofilaktyki i Psychoterapii (IPIP). Ponadto w tym samym roku otrzymała certyfikat Terapeuty EEGBiofeedback i rozpoczęła pracę w Institute of Biofeedback and Noo-Psychosomatic w Lublinie.

W Instytucie świadczy usługi psychologiczne pracując z klientami głównie za pomocą metody EEGBiofeedback oraz poradnictwa psychologicznego. Prowadzi również warsztaty z zakresu doskonalenia kompetencji społecznych.

Pobrania

Opublikowane

2019-08-15

Jak cytować

[1]
Jankowicz, S., Suchocka, L. i Kaciuba, M. 2019. Wpływ metody EEGBiofeedback na efekty edukacji uczniów w wieku szkolnym. Ogrody Nauk i Sztuk. 9, 9 (sie. 2019), 400–417. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2019.400.417.