Nabywanie wiedzy praktycznej przez osoby osadzone zatrudnione poza zakładem karnym
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2018.459.467Słowa kluczowe:
praca, edukacja, kształcenie, skazani, jednostki penitencjarneAbstrakt
Cel badań. Celem badań jest wykazanie istotności walorów pracy osób pozbawionych wolności poza zakładem karnym w ramach procesu resocjalizacji. Praca i edukacja są jednymi z głównych oddziaływań podejmowanych przez jednostki penitencjarne mające na celu wzbudzenie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw.
Metodologia. Przedmiotem badań jest możliwość wykorzystania pracy poza zakładem karnym w procesie resocjalizacji. Populacja badanych liczyła 108 osób odbywających karę pozbawienia wolności pracujących w sektorze prywatnym i publicznym województwa opolskiego. Badania przeprowadzono również wśród 30 pracodawców zatrudniających skazanych. Główną metodą badań jest sondaż diagnostyczny; badania wykonano techniką ankiety oraz obserwacji i wywiadów.
Wyniki. Pracodawcy zatrudniający skazanych zauważają efekty ich pracy oraz oceniają ich stosunek do pracy jako dobry. Natomiast osoby odbywające karę pozbawienia wolności zatrudnione poza zakładem karnym deklarują, iż dzięki pracy podnoszą swoje umiejętności zawodowe. Jednakże wśród pracujących skazanych występują zróżnicowane opinie dotyczące zmiany pracy.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż skazani wykazują zaangażowanie w powierzone obowiązki zawodowe. Może to być spowodowane profitami, które otrzymują skazani, takimi jak Przepustki czy wokandy. Praca skazanych podczas odbywania kary jest najbardziej punktowanym czynnikiem w prognozie kryminologiczno-społecznej. Znaczące jest, iż skazani, przebywając w środowisku zawodowym poza murami więzienia, mają możliwość modyfikowania swoich negatywnych postaw poprzez kontakt z osobami ze środowiska zawodowego oraz wyrobienia nawyku pracy, którego większość skazanych wcześniej nie posiadała.