Hiszpania anarchistów (1936-1937) jako przykład społeczności postkapitalistycznej

Abstract

W pierwszych dniach hiszpańskiej wojny domowej grupa biedaków napadła na oddział Banku Aragonii. Wykorzystując zamieszanie związane z rozpoczynającą się wojną domową ludzie ci zrabowali pieniądze. Choć napastnicy mogli spokojnie zniknąć z całym łupem praktycznie bez żadnych konsekwencji, podjęli decyzję, która stała się symbolem tamtych dni. Przytoczona historia świetnie oddaje poświęcenie i rodzaj ideowego zaangażowania uczestników ruchu, o którym będzie opowiadała niniejsza praca. To właśnie przepełnione tym samym duchem wzorce z zakresu funkcjonowania wspólnot sąsiedzkich, zdemokratyzowane struktury zarządzania procesem produkcji oraz przemiany dotyczące dystrybucji i konsumpcji dóbr stanowić mogą istotne źródło inspiracji w formułowaniu odpowiedzi na pytanie: „Jak wyglądać może świat po kapitalizmie?”.