Neuro z pedagogiką
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2015.269.277Abstrakt
Artykuł składa się z trzech części. Pierwsza zawiera krótką refleksję na temat dynamicznego rozwoju neuronauk, związanego z nowoczesnymi, bezinwazyjnymi metodami badania mózgu. Autor traktuje ten rozwój jako możliwość pogłębienia wiedzy i udoskonalenia dziedzin pedagogiki oraz dydaktyki. Uważa, że osoby, które dążą do osobistego rozwoju i podniesienia jakości procesu uczenia, mogą dzięki niemu uzyskać wiedzę o efektywnym uczeniu. Ponadto autor naświetla pojęcie neurodydaktyki, wskazuje, kiedy powstała i jakie ma znaczenie dla edukacji. W drugiej części dokładnie omówiono nauczanie przyjazne mózgowi. Autor wyjaśnia je, prezentując najważniejsze zasady działania ludzkiego mózgu. Następnie koncentruje uwagę na stylu oraz strategiach uczenia oraz na znaczeniu dominacji półkul mózgowych w procesie uczenia się. W dalszej części przybliża teorię inteligencji wielorakich Howarda Gardnera. Omawia aktywności oraz zabawy, które stymulują rozwój mózgu, a także wpływ muzyki oraz nowych technologii na rozwój sieci neuronalnych. Ostatnia część artykułu to podsumowanie, w którym autor wyciąga wnioski, a także omawia wady i zalety nowoczesnych technik nauczania. Zwraca uwagę na szansę, którą jest dla polskiej edukacji wykorzystanie wiedzy na temat funkcjonowania mózgu. Stawia hipotezę, że nauka stanie się dla wielu ludzi nie tylko przystępna, ale również atrakcyjna. Przestanie kojarzyć się z karkołomną i żmudną, często niedającą efektów pracą.