Proces decyzyjny na przykładzie przestępczości przeciwko mieniu. Analiza jakościowa wywiadów pogłębionych.
DOI:
https://doi.org/10.15503/onis2022.29.46Słowa kluczowe:
proces decyzyjny, przestępczość przeciwko mieniu, badania jakościowe, narracje, zniekształcenia poznawczeAbstrakt
Cel: Celem artykułu jest prezentacja analizy procesu podejmowania decyzji przestępczej w grupie osób które popełniły przestępstwa przeciwko mieniu. Przedmiotem badań była analiza postrzegania przez sprawców swoich własnych decyzji przestępczych oraz swojej roli w tym procesie.
Metody badań: W badaniach wykonano jakościową analizę wywiadów narracyjnych, które zostały przeprowadzone w polskich zakładach karnych na grupie 45 osób pierwszy raz skazanych oraz recydywistów penitencjarnych, którzy popełnili przestępstwa kradzieży, kradzieży z włamaniem oraz rozboju. Model teoretyczny badań wpisuje się w nurt postrzegania przestępcy, jako osoby racjonalnej, ale i również ograniczonej poznawczo.
Wyniki: Model podejmowania decyzji przestępczych różni się w zależności od rodzaju popełnionego czynu karalnego. Mimo tego można wyróżnić 3 etapy tego procesu na które to składają się czynności przeddecyzyjne, czynności centralne i czynności postdecyzyjne. Na każdym etapie decyzyjnym występują różne zniekształcenia poznawcze.
Wnioski: Nie ma jednego uniwersalnego modelu decyzyjnego dla wszystkich sprawców przestępstw przeciwko mieniu. Na każdym etapie procesu decyzyjnego pojawiają się u sprawców przestępstw zniekształcenia poznawcze, które zaburzają racjonalne decyzje i tym samym ułatwiają łamanie prawa.
Wnioski dla praktyki: Należy prowadzić dalsze badania nad procesem podejmowania decyzji przestępczych w poszczególnych kategoriach przestępstw w celu identyfikacji zniekształceń poznawczych oraz lepszego dopasowania profilaktycznych i korekcyjnych oddziaływań do pracy z osobami niedostosowanymi społecznie.
Wartość poznawcza: Prezentowane wyniki badań uzupełniają znaczne braki w literaturze, szczególnie polskiej. Badania pozwoliły zidentyfikować i opisać czynniki związane z popełnianiem przestępstw, które to są ważne z punktu widzenia odziaływań resocjalizacyjnych.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Bandura A. (1973). Aggression: A social learning analysis, Prentice-Hall: Englewood Cliffs, NJ.
Beck, A.T., Freeman, A., Davis, D.D. (2005). Terapia poznawcza zaburzeń osobowości. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Becker, G. (1976). The Economic Approach to Human Behavior. Chcago: University of Chicago Press.
Becker, G. (1990). Ekonomiczna teoria ludzkich zachowań. Warszawa: PWN.
Becker, G.S. (1968). Crime and punishment: an economic approach. Journal of Political Economy, 76(2), s. 169-217.
Bolesta-Kukułka, K. (2000). Decyzje menedżerskie w teorii i praktyce zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
Bourget, D., Whitehurst, L. (2007). Amnesia and crime. American Academy of Psychiatry and the Law, 35, s. 469 – 480.
Bruner, J.S. (1978). Poza dostarczone informacje. Studia z psychologii poznawania. Warszawa: PWN.
Chuderski, A. (2010). Samokontrola: właściwości, funkcje, mechanizmy i ograniczenia. Studia z kognitywistyki i Filozofii Umsyłu, 4, s. 27-51.
Corey, G. (2001). Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii. tłum. K. Mazurek. Poznań: Zysk i S-Ka.
Dodge, K.A.(1993). The future of research on the treatment conduct disorder. Development and Psychopathology, vol. 5, s. 311-319.
Dodge, K.A., Tomlin, A. (1983). The role of cue-utilization in attributional biases among aggressive children. Unpublished manuscript. Indiana University.
Edwards, W. (1953). The theory of decision making. Psychological Bulletin, 51, s. 380-417.
Engelhardt, P.E., Nobes, G., Pischedda, S. (2019). The Relationship between Adult Symptoms of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder and Criminogenic Cognitions. Brain Sciences, vol. 9(6), s. 128.
Exum, M.L., Austin, L.A., Franklin, J.D. (2017). The Effect of Alcohol and Arousal on Criminal Decision Making. W: W. Bernasco, J-L van Gelder, H. Elffers (red.), The oxford handbook of offender decision making (s. 181-208). New -York: Oxford University Press.
Fazel, S., Langström, N., Hjern, A., Grann, M., Lichtenstein,P. (2009). Schizophrenia, Substance Abuse, and Violent Crime, JAMA, 301(19), s. 2016-2023.
Francuz, P. (2000). Mechanizm uwagi: przegląd zagadnień w perspektywie psychologicznej i neurofizjologicznej. W: J. Brzeziński, S. Kowalik (red.). O różnych sposobach uprawiania psychologii. Poznań: Zysk i S-ka, s. 44-70.
Gibbs, J.C., Potter, G.B. (1995). A typology of criminogenic cognitive distortions. Columbus: The Ohio State University.
Goldstein, A.P., Glick, B., Gibbs, J.C. (2004). ART – Program Zastępowania Agresji. Warszawa: Amity.
Gouze, K.R. (1987). Attention and social problem solving as correlates of aggression in preschool males. Journal of Abnormal Child Psychology, 15, s. 181–197.
Kahneman, D., Tversky, A. (1979). Prospect theory. An analysis of decision under risk. Econometrica, nr 47, s. 263–291.
Katz, J. (1988). Seductions of Crime: Moral and Sensual Attractions in Doing Evil. New York: Basic Books.
Klimczak, J. (2019). Charakterystyka czynu i sprawcy kradzieży na przykładzie postępowań sądowych. Archiwum Kryminologii, T. XLI, nr. 1, s. 381-438.
Liu W. (2017). Norc Working Paper Series. Crime and Decision Making: New Directions for Crime Prevention. Chicago: NORC at the University of Chicago.
Maruszewski, T. (1996). Psychologia poznawcza. Warszawa: Polskie Towarzystwo Semiotyczne.
Maruszewski, T. (2001). Psychologia poznania. Sposoby rozumienia siebie i świata. Poznań: GWP.
Mudrecka, I. (2018). Resocjalizacyjna przemiana. Warunki, mechanizmy, wspomaganie. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Neumann, von J., Morgenstern, O. (1944). Theory of Games and Economic Behaviour. United States: Princeton University Press.
Nęcka, E., Szymuta, B., Orzechowski, J. (2013). Psychologia poznawcza. Warszawa: PWN.
Opora, R. (2019). Terapia grupowa w resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie. Warszawa: PWN.
Paternoster, R. Pogarsky, G. (2009). Rational choice, agency and thoughtfully reflective decision making: The short and long-term consequences of making good choices. Journal of Quantitative Criminology, 25, s. 103-127.
Pyszora, N.M., Barker, A.F., Kopelman, M.D. (2003). Amnesia for criminal offences: a study of life sentence prisoners. Forensic Psychiatry Psychol, 14, s. 475–490.
Schneider, S.L., Chanteau, J. (red.) (2003). Emerging perspectives on judgment and decision research. Cambridge: Cambridge University Press.
Seruca, T., Silva, C.F. (2016). Executive Functioning in Criminal Behavior: Differentiating between Types of Crime and Exploring the Relation between Shifting, Inhibition, and Anger. International Journal of Forensic Mental Health, vol. 16, issue 3, s. 235-246.
Shumlich, E.J., Reid, G.J., Hancock, M., Hoaken, P.N.S. (2018). Executive Dysfunction in Criminal Populations: Comparing Forensic Psychiatric Patients and Correctional Offenders. International Journal of Forensic mental Health, vol. 18, issue 3, s. 243-259.
Stallard, P. (2006). Czujesz tak jak myślisz. Praktyczne zastosowania terapii poznawczo-behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą. Poznań: Zysk i S-ka.
Strelau, J., Doliński, D. (2011). Psychologia akademicka. Podręcznik. Tom 1,2. Gdańsk: GWP.
Tyszka T. (1986). Analiza decyzyjna i psychologia decyzji. Warszawa: PWN.
Tyszka, T. (2010). Decyzje. Perspektywa psychologiczna i ekonomiczna. Warszawa: Scholar.
Walters G.D. (1990). The criminal lifestyle: Patterns of serious criminal conduct. London, New Delhi: Sage Publications.
Yoon, J., Hughes, J., Gaur, A., Thomson, B. (1999). Social cognition in aggressive children: A metaanalytic review. Cognitive and Behavioral Practice, 6, s. 320-331.
Young, S., Wells, J., Goudionsson, G.H. (2011). Predictors of offending among prisoners: the role of attention-deficit hyperactivity disorder and substance use. Journal of Psychopharmacology, 25(11), s. 1524-1532.
Zawłocki, R. (2011). Przestępstwa przeciwko mieniu i gospodarcze. System prawa karnego. Tom 9. Warszawa: C. H. Beck.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Agnieszka Tajak-Bobek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.