Presupozycje jako formy manipulacji językowej

Autor

  • Agnieszka Witek Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Kanonicza 25, 31-002 Kraków

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2020.36.42

Słowa kluczowe:

presupozycja, manipulacja językowa, manipulacja w mediach, język mediów, pragmatyka językowa

Abstrakt

Cel: Celem pracy jest przybliżenie pojęcia presupozycji i przedstawienie jej użycia w kontekście manipulacji językowej w mediach na wybranych przykładach. Artykuł przedstawia różnorodność presupozycji jako formy językowej. Praca ukazuje również mnogość rodzajów tej figury pragmatycznej.

Metoda: Analiza jakościowa posłużyła do przybliżenia techniki posługiwania się presupozycją jako formą manipulacji. Szerokiemu badaniu jakościowemu poddane zostały dwa przykłady, które zaistniały w dyskursie medialnym. Ważnym aspektem analizy jest również ukazanie kontekstu wypowiedzi, dzięki czemu odbiorca ma świadomość, w jaki sposób i w jakich okolicznościach przekaz zaistniał.

Wyniki: Analiza wykazała, w jaki sposób ludzie mediów i polityki stosują presupozycje, by w podświadomości odbiorcy zakomunikować swój osąd, bez ukazania go w sposób bezpośredni. Różnorodność tej figury pragmatycznej przyczynia się do różnorodności jej zastosowań w dyskursie medialnym.

Wnioski: Umiejętnie zastosowana presupozycja stanowi doskonałą praktykę manipulacyjną. Zgłębianie tego tematu przyczyni się do poszerzenia świadomości odbiorców wypowiedzi medialnych, którzy nie posiadając odpowiedniej wiedzy, stają się dobrym materiałem do stosowania praktyk manipulacyjnych. Presupozycja ze względu na swoją specyfikę niełatwa jest do odszyfrowania, co czyni ją interesującym przedmiotem badań w kontekście manipulacji.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Biogram autora

Agnieszka Witek - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Kanonicza 25, 31-002 Kraków

Doktorantka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie na kierunku nauki o komunikacji społecznej i mediach. Zainteresowania badawcze koncentrują się na reklamie, jak również manipulacjach medialnych. W swojej pracy doktorskiej bada historię polskiej reklamy prasowe

Bibliografia

Kolarzowski, J. (2006). Użycie presupozycji jako werbalnego środka wywierania wpływu. Pobrane z: http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,4927

Levinson, S.C. (2010). Pragmatyka językowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Maciuszek, J. (2013). Automatyzmy i bezrefleksyjność w kontekście wpływu społecznegoć . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Maciuszek, J., Garlicka. J. (2017). Refleksyjność jako czynnik odporności na zawarte w pytaniu presupozycje. Psychologia społeczna, tom 12 1 (40)

Rusesell, B. (1905). On Denoting [O denotowaniu]. Mind, 14 (56), 479-493

Strawson, P. F. (1950). On Referring [O wyrażaniu] . Mind, 59 (235), 320-344

Pobrania

Opublikowane

2020-07-25

Jak cytować

[1]
Witek, A. 2020. Presupozycje jako formy manipulacji językowej. Ogrody Nauk i Sztuk. 10, (lip. 2020), 36–42. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2020.36.42.