Egoiści w powieści Gustawa Flauberta pt. Madame Bovary
Słowa kluczowe:
Gustaw Flaubert, Madame Bovary, egoizm, naturalizm, realizm, konformizmAbstrakt
Gustaw Flaubert w powieści pt. Madame Bovary ukazuje w krzywym zwierciadle XIX-wieczną prowincjonalną Francję. Przesłanie pisarza tylko pozornie można odebrać jako manifest przeciwko obłudzie i hipokryzji cechujących ówczesne społeczeństwo, a narrację autora jako moralizatorską. W rzeczywistości celem autora nie był nadmierny dydaktyzm, lecz przedstawienie rzeczywistości w sposób głównie naturalistyczny – Flaubert krytykuje rzeczywistość, ale nie próbuje jej zmieniać. Naturalistyczno-realistyczna koncepcja utworu podkreśla nieschematyczność postaci (brak podziału na skrajnie złych i dobrych).
Kreacja bohaterów jako egoistów w powieści Flauberta pozwala na niekonwencjonalną interpretację powieści, m.in. poprzez analizę ich stylów przywiązania w dzieciństwie (teoria Bowlby’go) oraz wybrane aspekty psychospołecznej teorii Fromma. Autor artykułu przedstawia ewolucję w egoistycznych postawach obu postaci, dokonując ich pogłębionej charakterystyki. W szerszym rozumieniu utworu sposób kreacji bohaterów może nawiązywać również do psychologii relacji intymnych i wpływów kobiety na mężczyznę.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
Bibliografia
Bazylak J. (1981). Rola egocentryzmu w rozwoju jednostki. „Studia Philosophiae Christianae”, 17/1.
Bowlby J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Buksiński T. (2015). Od etyki solidarności do etycznego egoizmu. „Fi l o – S o f i j a”, Nr 29 (2015/2/I).
Dacko M. (2011). Zaburzenia osobowości a styl przywiązania u osób
w bliskich związkach partnerskich. „Current Problems of Psychiatry”,12(4).
Flaubert G. (1992). Pani Bovary. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Fromm E. (2000). O sztuce miłości. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
Słownik języka polskiego (2007). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wojciszke B. (1993). Psychologia miłości. Gdańsk: Marabut.
