Ślady literackiego portretu i interpersonalnych relacji Wojciecha Miera zapisane w poezji dedykowanej zapomnianemu literatowi doby stanisławowskiej

Autor

  • Katarzyna Kadzidło Uniwersytet Warszawski Ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa

DOI:

https://doi.org/10.15503/onis2014.320.327

Abstrakt

Celem artykułu jest ukazanie portretu Wojciecha Miera wyłaniającego się z poezji jemu dedykowanych, b ądź zawierających wzmianki o nim. Analizie zostały poddane wiersze Stanisława Kostki Potockiego, Ignacego  Potockiego, Wincentego Dunina, Stanisława Trembeckiego oraz poezja anonimowa doby Oświecenia. Zaakcentowane zostały poglądy poetów na umiejętności literackie starościca buskiego, jego talent oraz wybory estetyczne, jakich dokonywał w swoich poezjach. Poruszony został również obraz filozoficznych przekonań W. Miera, jaki został utrwalony w omówionych utworach, ze szczególnym uwzględnieniem rysu libertyńsko-epikurejskiego jego światopoglądu.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

Pobrania

Opublikowane

2020-02-14

Jak cytować

[1]
Kadzidło, K. 2020. Ślady literackiego portretu i interpersonalnych relacji Wojciecha Miera zapisane w poezji dedykowanej zapomnianemu literatowi doby stanisławowskiej. Ogrody Nauk i Sztuk. 4, 4 (luty 2020), 320–327. DOI:https://doi.org/10.15503/onis2014.320.327.

Numer

Dział

DOŚWIADCZENIE